Η επεμβατική καρδιολογία έχει δημιουργήσει νέες προοπτικές στην καρδιαγγειακή ιατρική, προσφέροντας ελάχιστα επεμβατικές τεχνικές για τη διάγνωση και τη θεραπεία ποικίλων καρδιακών παθήσεων. Με την πάροδο των ετών, έχουν σημειωθεί σημαντικές πρόοδοι, τόσο στην ανάπτυξη νέων τεχνικών, όσο και στη βελτιστοποίηση των συσκευών που χρησιμοποιούνται.
Αυτές οι καινοτομίες έχουν συμβάλει στη βελτίωση των κλινικών αποτελεσμάτων, στην αύξηση της διαδικαστικής ασφάλειας και στη διεύρυνση του φάσματος των επεμβάσεων που μπορούν να πραγματοποιηθούν.
Διαδερμικές στεφανιαίες παρεμβάσεις
Οι διαδερμικές στεφανιαίες παρεμβάσεις, γνωστές ως αγγειοπλαστικές, αποτελούν τον ακρογωνιαίο λίθο της επεμβατικής θεραπείας της στεφανιαίας νόσου.
Με την τεχνική αυτή, αποκαθίσταται η ροή του αίματος στις οξέως ή χρονίως φραγμένες αρτηρίες, οι οποίες έχουν στενέψει λόγω αθηρωματικών πλακών, εξασφαλίζοντας την απαιτούμενη αιμάτωση του μυοκαρδίου.
Σε πολλές περιπτώσεις, η εφαρμογή των τεχνικών της επεμβατικής καρδιολογίας καθιστά δυνατή την αποφυγή καρδιοχειρουργικής επέμβασης αορτοστεφανιαίας παράκαμψης (bypass).
Σύγχρονα stent στη στεφανιαία παρέμβαση
Τα stent αποτελούν βασικό εργαλείο στην επεμβατική καρδιολογία, καθώς χρησιμοποιούνται για τη μόνιμη διατήρηση του αυλού των στεφανιαίων αρτηριών που έχουν υποστεί στένωση ή απόφραξη.
Οι πρόσφατες εξελίξεις έχουν επικεντρωθεί:
- Στον βελτιωμένο σχεδιασμό των stent, με λεπτότερο ικρίωμα για καλύτερη ενσωμάτωση στο αγγειακό τοίχωμα.
- Στην ανάπτυξη φαρμακευτικώς επικαλυμμένων stent (Drug Eluting Stents – DES), τα οποία απελευθερώνουν ειδικές ουσίες μετά την έκπτυξή τους, μειώνοντας σημαντικά τον κίνδυνο επαναστένωσης.
Η εξέλιξη αυτών των τεχνολογιών έχει συμβάλει στη μακροχρόνια αποτελεσματικότητα των αγγειοπλαστικών επεμβάσεων.
Η αγγειοπλαστική στην κλινική πράξη
Η διαδερμική αγγειοπλαστική πραγματοποιείται στο αιμοδυναμικό εργαστήριο, υπό τοπική αναισθησία και συνεχή αιμοδυναμική παρακολούθηση. Μέσω μιας μικρής παρακέντησης, συνήθως από την κερκιδική ή τη μηριαία αρτηρία, προωθείται οδηγός καθετήρας μέχρι τη στενωμένη στεφανιαία αρτηρία.
Αφού καθοριστεί η ανατομία της βλάβης, προωθείται ειδικό σύρμα και στη συνέχεια μπαλόνι, το οποίο διατείνεται στη θέση της στένωσης, ώστε να αποκατασταθεί ο αυλός της αρτηρίας. Στις περισσότερες περιπτώσεις, ακολουθεί η τοποθέτηση stent, με στόχο τη σταθεροποίηση του αποτελέσματος και την πρόληψη επαναστένωσης.
Η διαδικασία έχει σύντομη διάρκεια και ο ασθενής παραμένει υπό παρακολούθηση για μικρό χρονικό διάστημα μετά την επέμβαση. Στις περισσότερες περιπτώσεις, η ανάρρωση είναι ταχεία και η επάνοδος στις καθημερινές δραστηριότητες επιτυγχάνεται μέσα σε λίγες ημέρες.
Ενδείξεις για αγγειοπλαστική
Η αγγειοπλαστική εφαρμόζεται σε ασθενείς με σημαντική στένωση ή απόφραξη στεφανιαίων αρτηριών, όταν η μειωμένη αιμάτωση του μυοκαρδίου προκαλεί συμπτώματα ή αυξάνει τον κίνδυνο οξέων καρδιακών συμβαμάτων. Η απόφαση για την επέμβαση βασίζεται στα κλινικά χαρακτηριστικά του ασθενούς, στην ανταπόκριση στη φαρμακευτική αγωγή και στα ευρήματα της στεφανιογραφίας.
Οι συνηθέστερες ενδείξεις περιλαμβάνουν:
- Σταθερή στηθάγχη, όταν τα συμπτώματα επιμένουν παρά τη φαρμακευτική αγωγή και η στένωση κρίνεται αιμοδυναμικά σημαντική.
- Ασταθή στηθάγχη, όπου η βλάβη είναι ασταθής και υπάρχει αυξημένος κίνδυνος εξέλιξης σε έμφραγμα.
- Οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου, όπου η άμεση διάνοιξη της αποφραγμένης αρτηρίας αποτελεί θεραπεία εκλογής.
- Ανεπαρκή έλεγχο των συμπτωμάτων, παρά την κατάλληλη φαρμακευτική αγωγή ή σε περιπτώσεις δυσανεξίας στα φάρμακα.
- Στενώσεις που αναδεικνύονται στη στεφανιογραφία, οι οποίες κρίνεται ότι επηρεάζουν τη ροή του αίματος ή εντοπίζονται σε κρίσιμα αγγεία.
Η τελική επιλογή της αγγειοπλαστικής λαμβάνει υπόψη το σύνολο των κλινικών παραμέτρων και εξατομικεύεται, ανάλογα με το προφίλ και τις ανάγκες κάθε ασθενούς.
Κίνδυνοι και πιθανές επιπλοκές
Όπως κάθε επεμβατική διαδικασία, έτσι και η αγγειοπλαστική ενέχει ορισμένους κινδύνους επιπλοκών. Ωστόσο, με τον κατάλληλο σχεδιασμό, την προετοιμασία της βλάβης και την εμπειρία του επεμβατικού καρδιολόγου, οι κίνδυνοι αυτοί μειώνονται σε πολύ χαμηλά επίπεδα.
Επιπλοκές κατά τη διάρκεια της αγγειοπλαστικής
- Αιμάτωμα ή αιμορραγία από το σημείο της παρακέντησης.
- Πρόκληση οξέος εμφράγματος του μυοκαρδίου.
Οι επιπλοκές αυτές εμφανίζονται σε ποσοστό μικρότερο του 2%.
Επιπλοκές μετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας
- Επαναστένωση στο σημείο της επέμβασης, η οποία σχετίζεται με τα συνοδά νοσήματα του ασθενούς ή τη φύση της επέμβασης.
- Θρόμβωση του stent, η οποία μπορεί να οδηγήσει σε έμφραγμα. Πρόκειται για εξαιρετικά σπάνια επιπλοκή και συνήθως σχετίζεται με κακή συμμόρφωση στη φαρμακευτική αγωγή, ιδιαίτερα όταν ο ασθενής διακόψει πρόωρα την αντιαιμοπεταλιακή αγωγή.
Αποτελεσματικότητα και μακροχρόνια πρόγνωση
Η αγγειοπλαστική έχει καθιερωθεί ως ιδιαίτερα αποτελεσματική θεραπευτική μέθοδος για την αποκατάσταση της αιμάτωσης του μυοκαρδίου σε ασθενείς με στεφανιαία νόσο. Η άμεση βελτίωση της ροής στις στενωμένες αρτηρίες οδηγεί συνήθως σε ταχεία υποχώρηση των συμπτωμάτων και σε σημαντική αύξηση της λειτουργικής ικανότητας του ασθενούς.
Σε μακροχρόνια βάση, η πρόγνωση εξαρτάται από παράγοντες, όπως η έκταση της νόσου, τα συνοδά νοσήματα και η συμμόρφωση στη φαρμακευτική αγωγή και στις οδηγίες τροποποίησης παραγόντων κινδύνου. Η χρήση των νεότερης γενιάς φαρμακευτικώς επικαλυμμένων stent έχει μειώσει σημαντικά τα ποσοστά επαναστένωσης και θρόμβωσης, βελτιώνοντας περαιτέρω τη μακροχρόνια έκβαση των ασθενών.
Η συνεχής καρδιολογική παρακολούθηση και η αντιμετώπιση παραγόντων κινδύνου, όπως η υπέρταση, η δυσλιπιδαιμία, ο σακχαρώδης διαβήτης και το κάπνισμα, αποτελούν καθοριστικής σημασίας στοιχεία για τη διατήρηση ενός σταθερού και ευνοϊκού αποτελέσματος σε βάθος χρόνου.
Επικοινωνήστε μαζί μας